LDPE به طور گسترده‌ای برای ساخت ظروف مختلف مانند بطری‌های شستشو، بطری‌های توزیع، لوله‌ها و تجهیزات آزمایشگاهی مختلف قالب گیری می شود.
کد شناسایی رزین
یک سیستم طبقه بندی به نام کد شناسایی رزین برای افزایش آگاهی عمومی از پلاستیك هاي مصرفي تعریف شده است. طبق این سیستم شماره‌ای در پائین‌ترین قسمت بطری‌های پلاستیکی و ظروف مواد غذایی حک شده است. این عدد نشان میدهد که این محصولات از چه نوع پلاستیکی ساخته شده اند. در این نوشته درمورد پلی اتیلن با ضخامت کم (LDPE) صحبت خواهیم کرد.
کد شماره ۴- پلی اتیلن با ضخامت کم (LDPE)
پلاستیک دیگری که خطر کمتری دارد، پلی اتیلن با ضخامت کم (LDPE) نامیده میشود که برای کیسه های نان، روزنامه ها، محصولات تازه، زباله خانگی و غذاهای یخ زده و همچنین در بسته بندی های کاغذی شیر و لیوان، برای مصرف نوشیدنی های گرم و سرد مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که این نوع پلاستیک حاوی بیسفنول ای ( بی پی ای) نیست، ممکن است خطرات اشباع مواد شیمیایی استروژنی، شبیه به HDPE (پلاستیک شماره ۲ که در قبل به آن اشاره شد) را دارا باشد.
صنعت مصرف کننده اصلی پلی اتلین‌ها صنعت بسته بندی است. پلی اتیلن‌ها در بسته بندی‌های شرینک بسیار مورد استفاده قرار میگیرند . LDPE خاصیت برگشت پذیری بالایی دارد به همین دلیل اصلی‌‌ترین فرمول برای فیلم‌های شیرینک را LDPE تشکیل میدهد. با اینکه بسته بندی شیرینک جدیدتر از بسته بندی‌های مقوایی و چوبی است، اما به دلیل حفاظت فیزیکی بالا از محصول، حفاظت از آلودگی‌‌های محیطی، وزن کم، شفافیت و استفاده آسان بسیار رونق پیدا کرده است.
LDPE با چگالی بین ۹۱۷ – ۹۳۰ کیلوگرم در متر مکعب تعریف می شود. در دمای اتاق واکنش نشان نمی دهد، مگر در برابر اکسید کننده‌های قوی. بعضی از حلال‌ها باعث تورم آن می شوند. در این حالت این ماده میتواند برای مدت کوتاهی در دمای ۶۵ درجه سانتیگراد (۱۴۹ درجه فارنهایت) و برای مدت بیشتر در دمای ۹۰ درجه سانتیگراد (۱۹۴ درجه فارنهایت) مقاومت کند. در دو نوع شفاف و مات ساخته میشود. میتواند کاملا انعطاف پذیر و یا سخت باشد.
ویژگی ها
انشعاب LDPE (در حدود ۲٪ از اتمهای کربن) بیشتر از HDPE است. بنابراین نیروهای بین مولکولی آن (جاذبه دو قطبی ناشی از دو قطبی آنی) ضعیف تر، مقاومت کششی پایین تر و انعطاف پذیری آن بالاتر است. شاخه‌های جانبی به این معنی است که مولکول‌های آن کمتر فشرده و بلوری هستند. در نتیجه چگالی آن کمتر می‌باشد.
هنگامی که پلاستیک در معرض نور خورشید قرار می گیرد دو گاز گلخانه‌ای تولید می کند: متان و اتیلن. LDPE به دلیل تراکم کمتر (انشعاب زیاد)، راحتتر از سایر پلاستیکها تجزیه می شود. تولید این گازهای کمیاب از پلاستیک‌های بکر با افزایش سطح و زمان افزایش می یابد. به طوری که LDPE با سرعت ناپایدارتری نسبت به پلاستیک‌های دیگر گازهای گلخانه‌ای منتشر می کند.
مقاومت شیمیایی
پلی اتیلن با ضخامت کم با اسیدها، الکل‌ها، بازها و استرهای رقیق و غلیظ واکنش شیمیایی نشان نمیدهد. نسبت به به آلدئیدها، کتون‌ها و روغنهای گیاهی نیز مقومت خوبی از خود نشان میدهد. لیکن با هیدروکربنهای آلیفاتیک و معطر، روغنهای معدنی و عوامل اکسید کننده واکنش شیمیایی قابل توجهی داشته و مقاومت ضعیفی از خود نشان میدهد.
سایر کاربرد های LDPE
پلی اتیلن با ضخامت کم به طور گسترده‌ای برای ساخت ظروف مختلف، بطری‌های توزیع، بطری‌های شستشو، لوله‌ها، قطعات پلاستیکی اجزای رایانه و تجهیزات آزمایشگاهی مختلف قالب گیری می شود. هرچند لازم به ذکر است که بدانید از این ماده برای ساخت ظروف یکبار مصرف گیاهی استفاده نمی شود تا ظروف گیاهی فرم بگیرند. بیشترین کاربرد آن در کیسه‌های پلاستیکی است. سایر محصولات ساخته شده از آن عبارتند از:
- ظروف غذایی
- قطعاتی که باید قابل جوش و ماشینکاری باشند
قطعاتی که نیاز به انعطاف پذیری دارند، که بسیار مناسب هستند - کارتن‌های آب میوه و شیر
- لمینت یا مقوا ساخته شده از LDPE که از این مواد در لایه‌های داخلی و خارجی ضد آب استفاده میشود
- بسته بندی سخت افزار رایانه، مانند درایوهای دیسک سخت
- درایوهای دیسک نوری
- سرسره‌های زمین بازی
- بسته بندی پلاستیکی
ممنون مطلب بسیار خوبی دارید که بسیار ساده هم توضیح دادید. موفق باشید
مزایای استفاده از LDPE چیست؟
LDPE سبک، انعطاف پذیر است و مقاومت شیمیایی خوبی دارد و آن را برای اهداف مختلف بسته بندی و تولید مناسب می کند. همچنین تولید آن نسبتاً ارزان است.